Rainer Maria Rilke (1875 – 1926) studeerde kunst- en literatuurgeschiedenis. Hij geldt als een van de grootste dichters van zijn tijd. Zelf noemde hij zijn brieven “het testament van mijn hele bestaan in verleden en toekomst”.

Rilke hield zich sterk bezig met de thema’s die telkens weer actueel zijn: liefde, kunst, religie en reizen en ontheemd zijn in een snel veranderende wereld. De dichter ziet vooral in de kunst een grote troost en hij weet degenen aan wie hij zijn brieven schrijft – vrienden en vriendinnen, mensen die advies bij hem zochten – nieuwe moed te geven.

Subtiel, meevoelend, erudiet, soms duister en ingewikkeld: de brieven van Rilke lijken uit een wereld te komen die niet meer bestaat. En toch blijven ze actueel.

Uit “Verzamelde brieven”:

“Denk mijn beste, aan de wereld die u in uzelf draagt, en noem dit denken zo u wilt; maar of u nu aan uw eigen jeugd terugdenkt of vurig verlangen naar uw eigen toekomst, let u vooral goed op datgene wat zich binnen uzelf verheft en stel dat boven alles wat u om u heen opmerkt. Wat er in uw diepste innerlijk gebeurt, is uw volle liefde waard, hieraan moet u op een of andere manier werken, en niet te veel tijd en te veel moed verspillen aan het ophelderen van uw houding ten opzichte van mensen.”

---