De zon voedt de aarde met haar licht. Dit licht is symbool voor geloof en vertrouwen. De zon koestert ons met haar warmte. De warmte is het symbool voor liefde-mededogen. Er is genoeg plaats voor ieder wezen om van de zon te genieten. Zonder haar is er geen leven mogelijk.

Er zijn ook vele andere goede krachten om ons heen, weliswaar niet zichtbaar, maar voelbaar. We ervaren hen direct in ons gemoed, in het hart. Evenals de zon, houden ook zij het leven op aarde in stand. We denken aan het Goede, Schone en het Ware, aan Liefde en Vrede. De wonderen van de heilige vrede zijn net zo mysterieus en voedend als die van de zon. De zon kan vrijuit schijnen, vrede echter heeft mensen nodig om haar te ontvangen, om met haar samen te werken, haar door te geven; zij heeft handen en voeten nodig om zich te manifesteren.

Als zij zich niet kan tonen, overheerst het kwaad; dan gaan de aarde en haar bewoners gebukt onder wreedheden. Vele mensen hebben zich van haar afgekeerd. Zij verspreiden willens en wetens negativiteit en leugens en zij laten een spoor van vernietiging achter zich.

Wat kunnen wij daartegen doen?
Er zijn altijd mensen geweest die de bijzondere kracht van liefde en licht hebben ontvangen. Vaak gaat dat met grote persoonlijke offers gepaard. Zij willen een instrument zijn om de heilige vrede te ontvangen. Nu wordt dit ook van ons gevraagd. Het vraagt om een radicale omkering, om opoffering. Dat is nog wel te doen; maar hoe overwinnen we zelfgenoegzaamheid, hoe zien we onze angsten onder ogen? We noemen het de weg van het hoofd naar het hart, of ook de weg van de rups naar de vlinder.

In deze lezing onderzoeken we hoe we een instrument kunnen worden voor deze heilige vrede.

Vera van Egmond-de Ley

(Afbeelding: tekening Piet Klaasse, uit de Bijbel voor kinderen Joanne Klink)